Ik leerde deze hemelse taart kennen via Michael, hij woonde toen ( min of meer ) in de omgeving en hij en zijn toenmalige vriendin N. trakteerden mij met deze lekkernij... Ooooo ik was verkocht!! Ik at meerdere stukken en als ik mij goed herinner kreeg ik zelfs nog een stuk mee naar huis ( shame on me, zo gulzig
)Plots vandaag dacht ik er terug aan en o toeval, ik keek net nog eens naar WTV en wat zie ik: Eén of andere praatgast had ook zo'n taart bij om te laten proeven...
Tja, toen was ik niet meer te houden hé! Ik belde naar de bakkerij in Veurne en bestelde mij één voor vrijdag... Hihihihi, vraagt die vriendelijke mevrouw: Eén stuk? Néééé, zeg ik enthousiast, een ganse taart!!!!
Ik ga dus vrijdag met de trein naar Veurne...
En terug thuis zal ik ze met smaak en met Michael in mijn gedachten verorberen... Ik zie Michael zelfs glimlachen bij die gedachte!!!
3 opmerkingen:
die taart ken ik helemaal niet, maar als ik je zo enthousiast hoor moet dat heel wat zijn
eet smakelijk, en ik denk ook dat Michael dat nu wel heel grappig zal vinden, moeder de smulpaap
Dat ziet er mij een hele zoete taart uit. Ik ken dat ook niet maar dat ze lekker is, daar twijfel ik niet aan als je zoveel moeite doet om er ene te halen. Groot gelijk dat je een hele besteld hebt, een treinreis voor één stukje zou te zot zijn :-)
een extra knuff!
Een reactie posten